กำจัดขนที่พึ่งประสงค์อย่างปลอดภัย ด้วยวิธีที่นิยมใช้กันในปัจจุบัน

วิธีกำจัดขนอย่างปลอดภัย

การ กำจัดขน ไม่พึงประสงค์ส่วนใหญ่ทำเพื่อความสวยงามเป็นหลัก แต่บางกรณีอาจเป็นการรักษาความผิดปกติของขนตามร่างกาย อย่างไรก็ตาม การ กำจัดขน แต่ละวิธีล้วนมีข้อดี ข้อจำกัด และผลลัพธ์หลังการทำแตกต่างกันไป โดยวิธีที่นิยมใช้กันในปัจจุบัน มีดังนี้

วิธีดึงเส้นขนออกทั้งราก เป็นวิธีการ กำจัดขน แบบชั่วคราวโดยใช้อุปกรณ์ต่าง ๆ ช่วย หรือใช้แวกซ์ถอนขนออกมาทั้งเส้น ซึ่งทำได้หลายเทคนิค ดังนี้

การถอน เป็นวิธี กำจัดขน ด้วยการใช้แหนบหรือที่ถอนขนดึงเส้นขนออกมาทั้งเส้น มักใช้ถอนขนเฉพาะส่วนหรือตามบริเวณที่ขนขึ้นไม่มาก การถอนควรดึงเส้นขนบริเวณโคน เพื่อไม่ให้ขาดออกจากกัน และควรเช็ดทำความสะอาดอุปกรณ์ด้วยแอลกอฮอล์ทั้งก่อนและหลังใช้ เพื่อลดความเสี่ยงติดเชื้อ โดยผลลัพธ์หลังการทำจะคงอยู่ประมาณ 3-8 สัปดาห์ จึงจะมีเส้นขนงอกขึ้นมาใหม่

การถอนเป็นวิธีที่ค่อนข้างสะดวก มีขั้นตอนไม่ยุ่งยาก และทำได้เองที่บ้าน แต่มักใช้เวลานานในแต่ละครั้ง โดยจะรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยหรือบวมแดงบริเวณที่ถอนชั่วคราว รวมทั้งเสี่ยงเกิดขนคุดได้ หากดึงเส้นขนขาดจากกัน

การแวกซ์ เป็นการ กำจัดขน อีกวิธีที่ช่วยถอนขนออกมาทั้งเส้น ส่วนใหญ่เป็นการแวกซ์ร้อน ซึ่งจะใช้ขี้ผึ้งอุ่น ๆ ป้ายผิวบริเวณที่ต้องการ กำจัดขน และวางทับด้วยแถบผ้าขนาดเล็กด้านบน เมื่อขี้ผึ้งแห้งจึงดึงแถบผ้าออกอย่างรวดเร็ว

ทำให้เส้นขนหลุดติดมากับผ้า นอกจากนี้ ยังมีการแวกซ์อีกประเภทที่เรียกว่าแวกซ์เย็น เป็นรูปแบบแผ่นแปะสำเร็จรูปพร้อมใช้งานได้ทันที โดยจะทำเองที่บ้านหรือใช้บริการตามสถานเสริมความงามก็ได้

การแวกซ์ใช้ กำจัดขนได้ทุกส่วนของร่างกาย เช่น ใบหน้า ใต้วงแขน ขา หรือบริเวณจุดซ่อนเร้น ซึ่งก่อนแวกซ์ควรปล่อยให้เส้นขนยาวอย่างน้อย 6 มิลลิเมตร เพื่อช่วยให้แวกซ์ได้ง่ายและไม่ต้องทำบ่อยครั้ง โดยระยะเวลาที่ขนจะงอกขึ้นมาใหม่อยู่ที่ประมาณ 3-6 สัปดาห์ วิธีนี้ช่วยให้ผิวเรียบเนียน ขนที่ขึ้นใหม่มีลักษณะบางและไม่แข็งเหมือนการโกน แต่อาจรู้สึกเจ็บเล็กน้อย และมักเกิดรอยแดงหรือตุ่มนูนหลังทำ นอกจากนี้ ยังมีข้อจำกัดบางประการ เช่น ควรหลีกเลี่ยงการแวกซ์ขนหากผิวไหม้จากการตากแดดจัด หรือกำลังใช้ยารักษาสิวบางชนิดที่มีผลให้ผิวบอบบางลง

การโกน เป็นการ กำจัดขน แบบชั่วคราวโดยใช้มีดโกนหรือเครื่องโกนขนไฟฟ้า ผู้ชายนิยมใช้วิธีนี้ กำจัดขน บริเวณใบหน้าหรือโกนหนวด ส่วนผู้หญิงมักโกนขนบริเวณใต้วงแขน ขา หรือบริเวณจุดซ่อนเร้น โดยควรโกนตามแนวขน และให้ผิวบริเวณนั้นเปียกเล็กน้อย เพื่อช่วยให้ขนไม่แข็งจนเกินไปและโกนได้ง่ายขึ้น สำหรับการโกนขนบริเวณจุดซ่อนเร้นหรือบริเวณที่ผิวบอบบางนั้นควรใช้ครีมโกนขนร่วมด้วย เพื่อป้องกันการระคายเคือง

การ กำจัดขน ด้วยการโกนนั้นทำได้เองที่บ้านเหมือนกับการถอนหรือดึงขน มีขั้นตอนไม่ซับซ้อน ค่าใช้จ่ายน้อย และใช้เวลาไม่มาก แต่ขนจะขึ้นใหม่ภายใน 1-3 สัปดาห์ ทำให้ต้องโกนบ่อย ๆ นอกจากนี้ หลังโกนอาจเกิดผื่นแดง ตุ่มนูน ระคายเคืองผิว มีขนคุด เกิดรอยบาด หรือติดเชื้อจากใบมีดโกนได้

ครีมกำจัดเส้นขน เป็นผลิตภัณฑ์ประเภทครีมหรือของเหลวสำหรับทาผิวหนังในบริเวณที่ต้องการ กำจัดขน โดยสารเคมีในครีมจะไปปรับเปลี่ยนโครงสร้างโปรตีนของเส้นขนที่อยู่เหนือผิวหนังให้อ่อนยุ่ยและเช็ดออกได้ง่าย ซึ่งส่วนผสมของครีมแต่ละยี่ห้อย่อมแตกต่างกันออกไป ก่อนใช้จึงควรอ่านฉลากบนผลิตภัณฑ์ให้ละเอียดทุกครั้ง และหากต้องการ กำจัดขน บริเวณจุดซ่อนเร้น ควรเลือกใช้ผลิตภัณฑ์ที่ระบุให้ใช้สำหรับส่วนนี้โดยเฉพาะ ส่วนผู้ที่มีผิวบอบบางหรือเคยมีอาการแพ้ ควรลองทดสอบก่อนใช้โดยป้ายครีมปริมาณเล็กน้อยลงบนผิวหนัง.

วิธีนี้ค่อนข้างสะดวก รวดเร็ว และมีขั้นตอนไม่ยุ่งยาก ทั้งยังไม่ก่อให้เกิดความเจ็บปวดใด ๆ โดยขนจะขึ้นใหม่ภายใน 2-3 วัน ไปจนถึง 2 สัปดาห์ ทั้งนี้ บางรายอาจเสี่ยงมีอาการแพ้ส่วนประกอบของครีม ส่งผลให้เกิดความระคายเคืองหรือแสบร้อนที่ผิวหนัง รวมทั้งอาจใช้ไม่ได้ผลกับผู้ที่มีขนหยาบ

เลเซอร์ เป็นวิธี กำจัดขน โดยยิงแสงเลเซอร์ไปที่ขุมขน เพื่อให้ความร้อนช่วยทำลายและยับยั้งการเจริญเติบโตของเส้นขน ซึ่งมักได้ผลดีกับคนที่มีผิวขาวและมีเส้นขนสีดำ เนื่องจากแสงเลเซอร์จะจับเม็ดสีเมลานินในเส้นขนสีดำได้มากกว่า ทั้งนี้ เลเซอร์ที่ใช้ในทางการแพทย์มีหลายชนิด ก่อนเข้ารับการ กำจัดขน ด้วยวิธีนี้ควรปรึกษากับแพทย์ถึงข้อดี ข้อเสีย และผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้น

การเลเซอร์ขนเป็นวิธีที่ค่อนข้างมีประสิทธิภาพและให้ผลระยะยาว โดยต้องเลเซอร์ใหม่ทุก 6 เดือนถึง 1 ปี หลังเลเซอร์อาจมีรอยแดงและเกิดการอักเสบของผิวหนัง ซึ่งบรรเทาอาการได้ด้วยการประคบน้ำแข็ง และควรหลีกเลี่ยงการโดนแสงแดดในช่วงแรก อย่างไรก็ตาม วิธีนี้มีค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูงและต้องทำหลายครั้ง อีกทั้งควรทำโดยผู้เชี่ยวชาญเท่านั้น

การกำจัดขนด้วยกระแสไฟฟ้า เป็นวิธีการ กำจัดขน ระยะยาวเช่นเดียวกับการเลเซอร์ โดยจะใช้อุปกรณ์คล้ายเข็มขนาดเล็กสอดลงไปในรูขุมขนแล้วปล่อยกระแสไฟฟ้าทำลายรากขน ซึ่งใช้เวลาค่อนข้างนานและทำให้รู้สึกเจ็บปวดมาก จึงมักใช้กำจัดขนในบริเวณเล็ก ๆ เช่น ริมฝีปากบน คิ้ว ใต้วงแขน ทั้งนี้ ยังมีข้อจำกัดในเรื่องค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างสูง บางรายอาจมีขนขึ้นใหม่ ผิวแห้ง ผิวตกสะเก็ด และเกิดการอักเสบหรือติดเชื้อจากการใช้อุปกรณ์ที่ไม่ถูกสุขลักษณ์

การรักษาโดยใช้ยา หากวิธี กำจัดขน ข้างต้นไม่ได้ผลและรู้สึกกังวลกับขนที่ขึ้นตามส่วนต่าง ๆ ควรปรึกษาแพทย์ผิวหนังหรือผู้เชี่ยวชาญ เพราะอาจต้องรักษาด้วยการใช้ยาแทน หรือบางรายอาจใช้ยาควบคู่ไปกับการกำจัดขนวิธีอื่น โดยตัวยาที่นิยมใช้ ได้แก่

ยาอีฟลอร์นิทีน เป็นครีมทาผิวหนังที่สั่งจ่ายโดยแพทย์ มีสรรพคุณช่วยให้ขนบริเวณใบหน้าของผู้หญิงเจริญเติบโตช้าลง เนื่องจากตัวยาจะเข้าไปยับยั้งเอนไซม์ในรูขุมขนที่เป็นตัวกระตุ้นให้ขนเจริญเติบโต แพทย์มักแนะนำให้ทายาบริเวณใบหน้าที่มีขนเพียงบาง ๆ วันละ 2 ครั้ง จนเส้นขนมีลักษณะบางและอ่อนลง ทั้งนี้ บางรายอาจเกิดผลข้างเคียงจากการใช้ยา เช่น สิวขึ้น ผิวระคายเคือง หรือกลับไปมีขนขึ้นดังเดิมหลังหยุดใช้ยา
ยากลุ่มต้านฮอร์โมนเพศชาย เช่น ยาสไปโรโนแลคโตน เป็นยาช่วยลดการเจริญเติบโตของเส้นขนที่ไม่พึงประสงค์ของผู้หญิง โดยตัวยาจะยับยั้งการหลั่งฮอร์โมนแอนโดรเจน ทำให้ขนขึ้นน้อยลง แพทย์มักแนะนำให้ใช้ยาชนิดนี้ควบคู่กับยาคุมกำเนิดเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตาม หญิงตั้งครรภ์ไม่ควรใช้ยานี้ เพราะอาจเป็นอันตรายต่อทารกได้